انیس یزدان پناه عبدالملکی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای- مدیریت شهری

امروزه تمرکز روزافزون افراد در نواحی شهری رشد سریع شهرنشینی ناشی از مهاجرت و همچنین افزایش طبیعی جمعیت شهر، مشکلاتی را در ارائه خدمات متناسب با میزان افزایش جمعیت شهری به وجود می آورد. این امر توام با عدم رغبت مردم برای مشارکت در فعالیتهای عمران شهری، از عواملی هستند که توانایی مسئولان را در تأمین نیازهای ساکنان شهری با مشکل مواجه می سازد. تضاد میان اهداف توسعه پایدار نه تضادهای سطحی برخاسته از ترجیح های شخصی هستند، نه تضادهای صرفاً مفهومی میان اندیشه های تجریدی منطق اکولوژیکی، اقتصادی و سیاسی، و نه مسئله ای نابهنگام که به واسطه هم آمیزی آگاهی زیست محیطی و رکود اقتصادی به وجد آمده باشند. با توسعه شهرها، و مطرح شدن اصل توسعه پایدار، توجه به اصل پایداری هر چه بیشتر مورد سوال قرار می گیرد. جغرافیای شهری در این وضعیت ابعاد و قلمروهای تازه ای می یابد و با بررسی مسائل مهم شهرهای جهان سوم، عدالت اجتماعی، کیفیت دستسی مردم شهرها به نیازهای اساسی، حوزه های اجتماعی و غیره... ضمن ارزیابی و تحلیل فضایی و اکولوژیکی از مشخصه های پایداری در مناطق و حوزه های شهری، سعی دارد کمک کند تا محیط زیست شهری مناسبی برای ساکنان شهرها فراهم شود. روش پژوهش در اینمقاله توصیفی- تحلیلی است. ابتدا با بررسی نظریه ها و مبانی مطرح شده در این زمینه می پردازی می گردد و آثار آن را بر توسعه شهرها و پایداری آنها بررسی می کنیم. در این مقاله به چارچوب اصولی توسعه پایدر و توسعه پایدار شهری، با توجه به اصول و نظریه های جدید مطرح شده می پردازیم.

توسعه پایدار، پایداری شهری، توسعه، شهروندان، محیط زیست شهری