مهدی زارع زاده مهریزی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زلزله، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
آرمین عظیمی نژاد - استادیار، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
عبدالرضا سروقدم مقدم - استادیار، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله

از آنجا که تأمین ایمنی و حفظ سلامت انسان از ارکان اصلی توسعه پایدار به شمار می رود و ایران از نظر لرزه خیزی در مناطق فعال جهان قرار دارد، اهمیت استفاده از روشهای مناسب جهت تخمین رفتار لرزه ای سازه ها در حین وقوع زلزله به خوبی قابل درک است. در سال هایاخیر تعدادی از محققان استفاده از روش پوش آور تطبیقی که در آن از الگوی بار بهنگام شونده (Adaptive) استفاده می شود را پیشنهاد داده اند. بدین صورت که در هر مرحله بارگذاری، شکل الگوی بار وارده متناسب با مشخصات مودال سازه تغییر کرده و بهنگام می شود. برای بررسی عملکرد روشهای پوش آور تطبیقی، در اینتحقیق سازه های نمونه SAC9M SAC3 و SAC20 که توسط مهندسین مشاور جهت انجام فاز دوم پروژه تحقیقاتی گروه SAC طراحی شده اند، تحت اثر یازده زمین لرزه مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصله بیانگر این موضوع است که در سازه بلند مرتبه SAC20، بهنگام کردن الگوی بارجانبی متناسب با شکل مود اول در روش A-M1 (روش پوش آور با الگوی بار بهنگام شونده متناسب با شکل مود اول)، باعث شده خطای پارامترهای جابجایی، جابجایی نسبی، برش و لنگر واژگونی طبقات که توسط این روش حاصل شده است نسبت به خطای نتایج روش M1 (روش پوش آور با الگوی بارثابت متناسب با شکل مود اول) کاهش یابد.

پوش آور تطبیقی، قاب خمشی فولادی، تحلیل دینامیکی غیرخطی، سازه های گروه SAC