محسن شاطریان - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه کاشان
شیوا آقابزرگی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماع دانشگاه کاشان

با توجه به پدیده شهرنشینی و افزایش شتابان جمعیت و در عین حال مشکلاتی که بر اثر این افزایش چشمگیر جمعیت گریبانگیر شهرها می شود تحقق شهر پایدار و به عبارتی توسعه شهری پایدار دچار اختلال می شود اما نظریه پردازان و برنامه ریزان تئوری هایی را مطرح کرده اند که به کمک آن بتوان مشکلات ناشی از افزای جمعیت همچون آلودگی ها و ... را کاهش داد و زمینه های تحقق توسعه شهری پایدار را فراهم نمود. با توجه به این امر این مقاله در پی آن است که با بررسی نظریات پیرامون شهرهای جدید و توسعه پایدار و در قیاس با تئوری فرم متراکم شهری تأثیرات احداث شهرهای جدید را بر توسعه شهری پایدار م ورد ارزیابی قرار دهد. تهیه این مقاله به شیوه توصیفی- تحلیلی و روش ا سنادی انجام گرفته است. بدین ترتیب که با به کارگیری اسناد و مقالات و گزارات و پژوهش های انجام شده تلاش شده که به موضوع مورد بحث بپردازد. نتیجه تحقیق نشان می دهد که در برنامه ریزی و ساخت شهرهای جدید باید مناطق مسکونی با تراکم کمف متوسط و بالا، مناطق تجاری، صنعتی، اداری، مناطق مخصوص عبور و مرور، پارک ها و فضاهای عمومی به گونه ای مکان یابی و مخلوط گردند که همگی به صورت واحدهای همسایگی در یک جامعه کوچک عمل کنند و آلودگی ها را کاهش داده تا در بعد زیست محیطی و در پی آن در ابعاد دیگر توسعه پایدار موفقیت هایی حاصل گردد.

توسعه پایدار، توسعه شهری پایدار، شهر جدید، شهرنشینی، تمرکز زدایی