بازآموزی از تجارب برنامه پایتخت های فرهنگی اروپا در توسعه گردشگری شهری

استفاده از پتانسیل فرهنگی در ادبیات امروز طراحی شهری علاوه بر آنکه به عنوان ابزاری کارآمد در راستای باآفرینی شهری مطرح شده، به عنوان وزنه ای در ارتقاء گردشگری شهری مدنظر قرار گرفته است. کشورهای اروپا در یک اقدام هماهنگ برنامه پایتخت های فرهنگی اروپا را با اهداف مشخص از جمله جذب گردشگران بین المللی از سال 1985 مورد توجه قرار داده اند. با توجه به ارائه برنامه پایتخت های فرهنگی جهان اسلام و مطرح شدن مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی در سال 2017، این مقاله در تلاش است با بررسی برنامه پایتخت های فرهنگی اروپا نگاهی دوباره جهت بازآموزی از دستاوردهای آنها داشته باشد. روش پژوهش، روش تحلیلی- توصیفی مبتنی بر تحلیل محتوای دو دسته سند می باشد؛ دسته اول اسناد ارائه شده از طرف اتحادیه اروپا در انتخاب و ارزیابی پایتخت های فرهنگی و دسته دوم اسناد 5 شهر از بخش های مختلف اروپا. ن تایج تحلیل ها نشان می دهد که با انتخاب یک شهر به عنوان پایتخت فرهنگی، کل کشور در برنامه دخیل شده و برنامه های وسیعی از سطوح کلان تا خرد در حوزه های مختلف فرهنگی برای این شهرها در نظر گرفته می شود. معرفی بیشتر زمینه های فرهنگی و تاریخی، جذب بیشتر گردشگران محلی، ملی و بین المللی، ارتقاء چهره بین المللی، زمینه بروز خلاقیت گروه های هنری، تغییر منحنی جذب گردشگر، ارتقاء زیرساخت های اقتصادی، افزایش غرور و اعتماد ملی و تقویت مشارکت های فرهنگی در اروپا پاره ای از نتایج برنامه پایتخت های فرهنگی اروپا بوده است.

Keywords:

گردشگری شهری , برنامه ی پایتخت فرهنگی , تجارب اروپا