مرتضی قنبری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
محمدجعفر کرباسچی - استاد راهنما، عضو هیئت علمی، استادیار گروه معماری، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی
غلامرضا تیمور جلال برش - استاد راهنما، عضو هیئت علمی، استادیار گروه معماری، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی

در این مقاله چهار اقلیم کلی ایران، معماری سنتی مناطق گرم و خشک، معتدل و مرطوب، گرم و مرطوب و سرد، از نظر ساخت و ساز در رابطه با اقلیم و شرایط پایداری بررسی خواهد شد. چرا که تیپولوژی بنا و یا به عبارتی مسکن در مناطق گ وناگون، حاکی از تأثیر پذیری آن از عوامل محیطی اقلیمی و حتی فرهنگی می باشد. همچنین معایب معماری جدید در هر اقلیم، از نظر استفاده از مصالح ناهماهنگ با شرایط منطقه، طراحی نامناسب بنا و عدم صفه جویی در مصرف انرژی و تخریب محیط زیست را به صورت اجمالی مطرح می نمائیم و در انتها به جمع بندی و ارائه راهبردهایی در صرفه جویی انرزی ساختمان با توجه به فن آوری جدید می پردازیم. به منظور انجام این تحقیق از روشهای تحلیلی و پژوهشی استفاده شده و بر مبنای منابع کتابخانه ای، اسنادی و آماری، اطلاعات جمع آوری گشته است.

ساخت و ساز پایدار، معماری سنتی، مصالح بومی، انرژی قابل تجدید، اقلیم