آمنه زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی دانشگاه فردوسی مشهد

در طول تاریخ بشری، عصر حاضر بیشترین بهره برداری محیطی را به دلیل تقاضا، عملکرد و توسعه شهرها و شهرنشینان به خود دیده است. شهرها و به طور عمده شهرهای بزرگ و متوسط (در مقیاس جمعیتی)، گروهگاه ها و کانون های بیشترین برخورد و تأثیر بر طبیعت می باشند و توسعه پایدار که به نحوی این ارتباط ناسالم را زیرسوال می برد، موضوع تفکربرانگیز مباحث توسعه ای اخیراست. نظریه توسعه پایدار شهری موضوعاتی همچون جلوگیری از آلودگی های محیط شهری و ناحیه ای، کاهش ظرفیت های تولید محیط محلی، ناحیه ای و ملی، حمایت از بازیافت ها و عدم حمایت از توسعه زیان آور و از بین بردن شکاف میان فقیر و غنی را مطرح می کند. همچنین راه رسیدن به این اهداف را با برنامه ریزی های شهری، روستایی، ناحیه ای و ملی که برابر با قانون کنترل کاربری ها و کنترل بیشتر در شهر و روستاست می داند. توسعه شهرها و مطرح شدن اصل توسعه پایدار، توجه هر چه بیشتر به مسائل پایداری را مطرح ساخت بر همین اساس در این نوشتار سعی شده است که از مفاهیم توسعه پایدار شهری و جوامع پایدار تعریف روشنی ارائه گردد و ضمن بیان نظریات توسعه پایدار شهری، اصول و استراتژی های دستیابی به آنها مشخص شود تا بتوانیم برنامه ریزی صیحی در زمینه توسعه پایدار شهری ارائه دهیم.

توسعه پایدار، برنامه ریز شهری، توسعه پایدار شهری، شهر پایدار، مراحل فرایند توسعه پایدار شهری