تحلیل و تعیین مقدار رشد بی قواره شهری و ارتباط آن با توسعه پایدار شهری با استفاده از مدل آنتروپی شانون نمونه موردی (شهر مریانج)

یکی از موضوعاتی که از گذشته شهرها را تحت تاثیر خود قرار داده است توسعه ناموزون و رشد بی قواره شهرها است. که اگر رشد شهر بر اساس توسعه پایدار شکل می گرفت، نه تنها باعث ناموزون و بی قوارگی شهرها (اسپرال) نمی شد، بلکه ابعاد دیگر توسعه پایدار از قبیل اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و غیره نیز توسعه پیدا می کرد. ما در این مقاله به بررسی ابعاد پایداری شهری و همچنین تحلیل و تعیین چگونگی رشد شهر مریانج و بررسی بی قوارگی رشد این شهر با استفاده از مدل آنتروپی شانون پرداخته ایم و در پایان به این نتیجه رسیدیم که گسترش درون بافتی شهر، گسترش فرهنگ عمودی سازی شهر، رعایت پیوند عملکردی بین توسعه های جدید با بافت اصلی شهر، استفاده حداکثری از پتانسیل های توسعه و اراضی خالی موجود در بافت، مقیاس مند کردن شهر مریانج بعنوان یک شهر متوسط در سطح استان و فراهم کردن امکانات رفاهی در روستاها برای جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهر، میتواند نه تنها از رشد بی قواره شهرها در توسعه آتی جلوگیری میکند، بلکه باعث توسعه پایدار این شهر نیز گردد.مقاله حاضر از نوع تحلیلی- توصیفی است و همچنین از مطالعات کتابخانه ایی و میدانی نیز بهره جسته است.

Keywords:

توسعه پایدار شهر , بی قوارگی شهر , آنتروپی شانون , شهر مریانج