مریم رحمانی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری ، دانشگاه هنر تهران
میترا حبیبی - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر تهران

نحوه مداخله و برخورد با بافت تاریخی در بین کشورهای مختلف با توجه به شرایط حاکم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آنها متفاوت بوده است. اما در عین حال، در بعضی اصول و روش ها مشترک اند . بررسی این رویکردهای مختلف و نتایح حاصل از مداخلات صورت گرفته در بافت های تاریخی و فرسوده و تاثیر آنها می تواند راهنمای خوبی در شناسایی برخوردهای مؤثر و شیوه اعمال، آنها در بافت های شهری باشد . همچنین استفاده از این تجربیات و در معضلات و مشکلات آنها نیز می تواند گام مؤثری در جلوگیری از تکرار پرهزینه اشتباهات باشد. بررسی نمونه های موفق توسعه شهری، پایدار، این امکان را فراهم می سازد که به صورت عملی، شاهد تجربیات توسعه ی مبتنی بر اهاداف پایداری باشیم. این مقاله سعی خواهد داشت از طریق معرفی دو نمونه از بافت های تاریخی جهان در کشورهای توسعه یافته، بیرمنگهام (انگلیس ) و گلاسکو(اسکاتلند) ٬ که در بخش قدیمی و تاریخی شهر قرار دارند ٬ به بررسی سیاست های این کشورها که در جهت حل مشکلات ناشی از این بافت های تاریخی اعمال، داشته اند بپردازد تا درنهایت به ارائه راهکارها و روش های مناسب مبتنی بر نتایج حاصله جهت امر نوسازی و بهسازی بافت های تاریخی کشور نائل گردد. در نهایت می توان گفت ٬ به کارگیری نقاط قوت نمونه های تجربه شده در طرحهای توسعه ی شهری کشورمان گامی موثر در راستای نزدیک شدن به اهداف توسعه پایدار می باشد.

پایداری ٬ توسعه پایدار ٬ بافت تاریخی ٬ بیرمنگهام ٬ گلاسکو