اصول طراحی مناظر شهری با تمرکز بر پیاده رو

طراحی منظر خیابانی در مفهوم گسترده آن در برگیرنده سطح معبر، پیاده روها، کاشت فضای سبز و کیفیت بدنه ها یا عقب نشینی سبز است. هر یک از این بخش های جداگانه در طراحی منظر خیابانی موفق تأثیر می گذارند. خیابان ها و پیاده روهای خاطره انگیز که بر تجربیات پیاده روی تمرکز یافته اند، رتبه ای ممتاز در طاحی منظر خیابان دارند. توجه ویژه به منظر خیابانی و تأکید بر تحقق طرح ها شخصیت تازه و مطلوبی را برای کل شهر یا محله به همراه می آورد. عناصر و ارکان جداگانه متعددی همچون مبلمان، طرح کاشت، نورپردازی، مبلمان خیابانی و دیگر تسهیلات، در شکل دهی به پیاده روها و دیگر عناصر خیابان نقش دارند. طراحی موفق منظر خیابانی تعادلی را بین نیازهای مرتبط با تسهیلات پیاده روی، همچون نیمکت ها و درختان با دیداه های عملکردی خیابان و پیاده رو، برقار می سازد. تعیین جهارچوب برای عناصر منظرساز خیابانی و همچنین هماهنگ ساختن خدمات شهری از دیگر عوامل مهم در طراحی منظر خیابانی بشمار می آیند. مکان یابی اجزا مهمترین چالشی است که فراروی طراحی منظر قرار دارد و می تواند به جذابیت و ایمنی طراحی بیفزاید. منظر خیابانی در نهایت طراحی چیدمان مجموعه عناصری است که ساکنان یا عابران با هر سنی، تناسب و جذابیت را در هنگام فراغت و همچنین در استفاده از تجهیزات آمد و شد نیز احساس کنند.

Keywords:

پیاده , خیابان , منظر سازی , مبلمان , جذابیت