سامانه بام سبز و جایگاه آن در توسعه پایدار

با افزایش مشکلات دنیای مدرن، سامانه های پایدار در اولویت سیاست های کشورهای توسعه یافته قرار گرفت. کشورهای در حال توسعه مانند ایران نیز هم اکنون در پی اجرای این سیاست ها در جهت حل مشکلات مختلف فرهنگی، اجتماعی، زیست محیطی و با در نظر گرفتن پیامدهای اقتصادی هستند. از آنجائیکه توسعه شهرها باعث از بین رفتن محیط های طبیعی و زمین های زراعی شده است. ایجاد و توسعه فضای سبز نقش مهمی در زندگی تمام موجودات از جمله انسان دارد. پرداختن به این فناوری می تواند از بزرگترین تحولات مثبت محیط زیستی شهرها محسوب شود. اما این فناوری سبز و هنر معماری نوین در ایران که سرانه فضای سبز آن از حد متوسط استاندارد نیز پائین تر است به علت ناآگاهی و عدم شناخت مردم و بی توجهی مسئولان همچنان ناشناخته و مهجور مانده است. مقاله حاضر بر اساس اسناد و مطالعات کتابخانه ای تهیه شده است و هدف از آن استفاده از معیارهای توسعه پیادار جهت توجیه پذیر نمودن سامانه های سبز در ایران می باشد. نتیجه آنکه یکی از راه های توسع بام سبز و توجیه پذیر نمودن آن در ک شور تعریف و تحلیل راههای گسترش آن بر مبنای معیارهای توسعه پایدار می باشد.

Keywords:

بام سبز , توسعه پایدار , طراحی پایدار , اکولوژی