بررسی عوامل موثر بر شکل گیری الگوی سکونتی پایدار با رویکرد علوم رفتاری و با هدف پاسخگویی به نیازهای انسانی

امروزه به دنبال تغییرات اجتماعی- فرهنگی- اقتصادی، شاهد تغییرات عمده ای بر الگوی سکونتی در سطح شهر هستیم. فرای گرایش به سبکی خاص در معماری، خانه های ویلایی با کیفیت های منحصر به فردشان به مکعب هایی بدل شده اند که نه تنها با الگوی فرهنگی جامعه سازگار نیستند بلکه اصول و مبانی ادراک فضایی و تأثیری که کاربر از فضا می پذیرد را به کلی فراموش و یا نادیده گرفته اند و به دنبال آن کیفیاتی که لازمه ی به جریان افتادن و تداوم سکونتی پایدار بر گرفته از نیازهای کاربران و مطابق با اصول و استانداردهای روانشناسی محیطی به منظور سهولت جریان رفتار کاربران باشد را، دارا نیستند. این نوشتار سعی بر آن دارد تا عوامل اصلی و فاکتور های وابسته که الگوی مسکن را به چالش کشیده اند را مورد توجه قرار دهد و به دنبال آن به لزوم بررسی مؤلفه های مؤثر بر مقوله ی ادراک فضاهای سکونتی و امکان جریان رفتارهای کاربران کهمتأثر از نیازهایشان می باشد، بپردازد. اطلاعات این مقاله بر اساس مطالعات کتابخانه ای و با روش تحقیق علّی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بنابراین ابتدا به بررسی عوامل اصلی مؤثر بر تغییرات الگوی سکونتی پرداخته سپس اهمیت بازبینی و بررسی ریزفضاهای سکونتی با رویکرد روانشناسی محیطی و علوم رفتاری بیان گردیده است. در نهایت راهکارهای پیشنهادی با هدف ارتقاء کیفیت فضاهای سکونتی مطرح گردید. این پژوهش با هدف تأکید بر تأثیرپذیری الگوی مسکن امروزی از تغییرات اجتماعی- فرهنگی- اقتصادی و لزوم شکل گیری ریزفضاهای سکونتی از مؤلفه های مؤثر بر علوم رفتاری را مورد توجه قرار داده است.

Keywords:

الگوی سکونتی پایدار , علوم رفتاری , نیازهای انسانی , تغییرات اجتماعی- فرهنگی- اقتصادی