ابوذر زارع - کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد ک یش، کیش، هرمزگان، ایران
راضیه زارع - دانشگاه آزاد اسلامی واحد داریون، باشگاه پژوهشگران جوان، شیراز، ایران
مهدی زارع - دانشگاه آزاد اسلامی واحد داریون، باشگاه پژوهشگران جوان، شیراز، ایران

در حوزه معماری، توجه به مخاطرات زیست محیطی و تأثیرات ویرانگر آن بر سلامت و حیات انسانف تأکید بر حفظ سلامت فردی و پیوند عمیق با محیط پیرامون و رضایت خاطر انسان از زندگی در ساختمان هایی که در امنیت، آسایش و سلامت او را تأمین می نماید سبب شکل گیری معماری پایدار گردید. در معماری پایدار شاهد ه ستیم که بنا به عنوان بخشی از پیکره ی محیط مجاور و طبیعت پیرامونش نه تنها سبب هدر رفتن انرژی نمی شود، انواع آلودگی های محیطی را ایجاد نمی نماید و بر سلامت انسان تأثیر منفی نمی گذارد، بلکه با صرفه جویی و مصرف بهینه ی انرژی، برخورداری از مصالح همساز با اقلیم و قرار گرفتن در جرخه ی زیست بوم، در جهت تحقق اهداف توسعه ی پایدار حرکت می کند. هدف این پژوهش شناخت روش های برای دستیابی به معماری پایدار است که امروزه اصول طراحی اقلیمی به فراموشی سپرده شده و جامعه دچار معضلاتی ناگوار گشته است چه نیکوست که با شناخت اصول و مفاهیم معماری پایدار و استفاده بهینه از این اصول برای رسیدن به خانه پایدار کوشا باشیم. در این مقاله سعی شده است میزان انطباق الگوهای مورد استفاده در معماری خانه های دوره ی قاجار (شیراز) با اصول م عاری پایدار را بررسی نماید. برای بدست آوردن نتایج مطلوب، از شیوه های مطالعاتی، تحقیق کتابخانه ای اعم از کتاب، رساله، مقالات و سایت ها استفده شده است. در پایان می توان نتیجه گرفت که ساختمان پایدار علاوه بر برآوردن نیازهای جسمی انسان ها، نیازهای روحی آنها را نیز مرتفع می سازد و در واقع نظام هایی هستند که توسعه پایدار رادر سطح جامعه بر اساس سلامت بشر، بهره وری ورفاه، بیان می کنند.

پایداری، معماری پایدار، معماری سنتی