مقایسه نقش معمار در ایجاد تناسب بین معماری و سازه بنا در معماری سنتی ایران
Publish place: First Architecture and Sustainable Urban Spaces Conference
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 605
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ASUSC01_603
تاریخ نمایه سازی: 5 مهر 1393
Abstract:
پایداری یک مفهوم انسان گرایانه است که می خواهد عدالت را درون کشورها و در عین حال، میان کشورهای مختلف نهادینه کند . این مفهوم ادعا دارد که زندگی مطلوب حق بشریت است بدیهی است که بخش اعظم زندگی انسان درون ساختمان ها یا معماری سپری می شود لذا به هیچ وجه نمی توان جایگاه معماری پایدار را در مباحث پایداری نادیده گرفت .در این مقاله به بررسی نقش معمار در ایجاد تناسب بین معماری و سازه بنا در معماری سنتی ایران خواهیم پرداخت و در واقع ما با مطالعه بر روی بناهای سنتی خود پی می بریم که این بناها تا حدود زیادی با معیارهای معماری پایدار نزدیک و منطبق می باشد . در این مقاله هماهنگی بین سازه و معماری در دوره های هخامنشی، اشکانی، ساسانی، سامانی، سلجوقی، ایلخانی، تیموری با ارائه نمونه بیان خواهد شد و پس از آن انقلاب صنعتی و مشکلات فراروی آن توضیح و در ادامه گذری معماری معاصر ایران خواهیمداشت.
Keywords:
Authors
محمد مشرفی پور قمی
عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
رضوان دیزجی
دانشجوی رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
محسن کاملی
مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :