تعیین وابستگی دمائی فاصله انتها تا انتهای زنجیر پلی وینیلیدین فلوراید توسط ریومتری

در این تحقیق استفاده از ریومتری برای تعیین کنفورماسیون زنجیر پلی وینیلیدین فلوراید مد نظر بوده است. از آنجا که گرانروی مذاب پلیمر به عنوان معیاری از اندازه حجم کره معادل زنجیر پلیمر و شعاع کره معادل مطرح است، می توان از تغییرات شعاع کره معادل برای بیان تغییرات حالت فضائی زنجیر کمک گرفت. حالت فضائی یا کنفورماسیون زنجیر پلیمری بیانگر میزان و توزیع حالات آرایش فضائی و یا به اصطلاح وضعیت ترانس یا گاش می باشد. هر چه درصد وضعیت ترانس بیشتر باشد، فاصله انتها تا انتهای زنجیر بیشتر شده و در نتیجه ابعاد و حجم کره معادل بالا می رود. در این حالت گرانروی ذاتی پلیمر افزایش می یابد. نتایج حاصل از اندازه گیریهای ریولوژیکی و تعیین منحنی های اصلی (Master Curves) بیانگر کاهش حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلی وینیلیدین فلوراید با افزایش دما می باشد. ضمن آنکه وابستگی دمائی ضریب جابجائی از نوع آرنیوسی است.

Keywords:

ریومتری نوسانی , پلی وینیلیدین فلوراید , کنفورماسیون , منحنی اصلی , ضریب جابجایی