حامد حمیدی - دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
هادی فقیه ملکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-سازه،موسسه آموزش عالی طبری بابل
سیروس غلامپور - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر

یکی از روشهای مقاوم سازی لرزه ای ساختمانها، افزودن مهاربند به منظور افزایش سختی جانبی می باشد بررسی تحلیل این روش برای ساختمانهای بتنی با رویکرد ارائه منحنی های شکنندگی دارای اهمیت ویژه ایست در این تحقیق یک ساختمان بتن آرمه متوسط (3 دقیقه) طراحی شده براساس ویرایش اول استاندارد 0622 ایران که با توجه به شرایط دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود نشریه 142 آسیب پذیر می باشد ا نتخاب شده است جهت بهسازی لرزه ای، سیستم مهاربند ضربدری مورد استفاده قرار گرفته و 1 توزیع فضایی مختلف براین سازه اعمال شده است مقایسه بین سطح عملکرد لرزه ای سازه اولیه و سازه بهسازی شده با استفاده از منحنی های شکنندگی صورت گرفته است برای تحلیل شکنندگی از 12 شتابنگاشت زلزله های حوزه نزدیک در تحلیل های تاریخچه زمانی استفاده شده است شاخص شدت زلزله PGA و شاخص گسیختگی تغییر شکل پلاستیک محوری در نظر گرفته شده است که با توزیع لوگ نرمال، منحنی های شکنندگی لرزه ای ارائه و با یکدیگر مقایسه گردید و نتایج آن بررسی شده است

بهسازی لرزه ای ، قاب بتن آرمه خمشی ، مهاربندضربدری ، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی ، منحنی شکنندگی لرزه ای