محمدرضا داودی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مهدی عبادی - دانشجوی دکترای سازه، دانشگاه سمنان
حسین فلاح نژاد - دانشجوی دکترای سازه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
سیدرسول نبویان - دانشجوی دکترای سازه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

عواملی نظیر عدم یکپارچگی در دیوارها، عدم کلافبندیهای مناسب و وجود بازشوهای بیش از حد در دیوارها موجب انهدام سازههای بنایی در برابر بارهای جانبی میشوند. در سالهای اخیر استفاده از پلیمرهای تقویت شده با الیاف به عنوان یک راهکار مناسب جهت بهبود رفتار سیستم مقاوم جانبی مطرح بوده است. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده ازمدلسازی عددی مبتنی بر اجزا محدود، اثر استفاده از الیاف پلیمری بر رفتار دیوارهای بنایی بررسی شود. در همین راستا دیواربنایی با استفاده از سه آرایش مختلف، مقاومسازی شد و در پایان منحنیهای نیرو جابجایی ارائه و با هم مقایسه گردید. درحالت بارگذاری استاتیکی افزاینده، حداکثر نیروی مقاوم دیوار با پوششهای سهگانه ذکرشده به ترتیب برای پوششهای ضربدری، قابمانند و سراسری 44،55 و 75 درصد افزایش مقاومت ایجاد شد. در حالت بارگذاری سیکلی، حداکثر مقاومت برشی پای دیوار به ترتیب برای پوششهای ضربدری، قابمانند و سراسری 45،45 و 114 درصد افزایش مقاومت حاصل شد.

سازه بنایی، مقاومسازی، CFRP ، مدلسازی عددی، منحنی نیرو تغییرمکان