مهدی مهدوی عادلی - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، گروه عمران، شوشتر، ایران
نوید خیاط - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، گروه عمران، اهواز، ایران
سیدابراهیم کاظمی - کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، گروه عمران، شوشتر،ایران

در سالهای اخیر خاکهایی با توان باربری کم و تراکم پذبری بالا، به یکی از مشکلات روز افزون در پروژههای ساخت در کشورهای صنعتی وروبه رشد، مبدل شده است. خاکهای متورم شونده از این دسته خاکهای مساله دار هستند. روشهای بهسازی در گستره وسیعی از کاربردها به کاربرده میشود که در این پژوهش به بررسی این روشها از بعد بهبود کیفی زمین پرداخته شده است. از آنجاییکه انتخاب این روشها با توجه به شرایطمحیطی و ژئوتکنیکی متغیر است، ارائه راهکاری بهینه همیشه چالشی برای مهندسین عمران و ژئوتکنیک بوده است. از اینرو با رویکرد مدیریتی، با درنظر گرفتن یک قطعه مشخص از خاکهای مسالهدار به عنوان نمونه، به بررسی و مقایسه این روشها از دیدگاه امکانسنجی، زمان و هزینه پرداخته، و راهکار بهینه ارائه شده است. بهنظر میرسد بهسازی با سیمان روشی مناسب و مقرون بهصرفه برای رسیدن به مقاومت یکسان، نسبت به روش بهسازی با آهک میباشد.

خاک های مساله دار، خاک متورم شونده، بهسازی خاک، امکان سنجی، راهکار بهینه