پریسا عبدالستاری - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی دانشگاه تبریز
سیدهادی پیغمبردوست - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه تبریز

بسیاری از محصولات غذایی در معرض آلودگی با میکروبهای مضر مانند قارچ، مخمر و باکتریها هستند.تکنولوژی بستهبندی نوین بمنظور ممانعت یا کند نمودن آلودگی، جهت افزایش عمر نگهداری محصول و بهبود ایمنییا خواص حسی غذاهای تازه تدریجا در حال توسعه است. فناوری نانو امیدهای بسیاری برای دستیابی به بستهبندی موادغذایی با قابلیتهای ایمنی و نگهداری بیشتر و در نهایت غذای سالمتر، ایجاد میکند. نانوذرات درنانوکامپوزیتهای پلیمری سطح ویژه بالایی نسبت به ذرات در اندازه میکرو دارند. همین سطح ویژه بالا موجب بهبود برهمکنش بین پلیمر و نانوذرات میشود و دستیابی به ویژگیهای مناسب را ممکن میسازد. از جمله نانوذراتفلزی مورد استفاده در بستهبندی موادغذایی میتوان به نانوذرات نقره، اکسیدروی، مس و دیاکسیدتیتانیوم اشاره کرد. در این مقاله سعی شده به صورت مروری به ویژگیهای ضدمیکروبی نانوذرات فلزی در بستهبندی مواد غذایی پرداخته شود و در نهایت ایمنی نانوذرات مورد بحث قرار گرفته است.

ایمنی، بستهبندی فعال، دیاکسیدتیتانیوم، نانوذرات اکسیدروی، نانوذرات مس، نانو نقره