تعیین خصوصیات آنزیم لاکتاز تثبیت شده بر روی انواع حامل و مقایسه با حاملهایی با اندازه نانوبرای استفاده در تولید شیر بدون لاکتوز

اتصال آنزیم لاکتاز به نانوذرات مغناطیسی برای استفاده به عنوان یک بیوسنسور و همچنین استفاده درفرایندهای کاتالیکی بسیار جالب توجه است، هم به دلیل اینکه مقدار زیادی از غلظت آنزیم را برای کاربردهای فوق دردسترس قرار میدهد و هم امکان جداسازی آنزیم را از محیط واکنش فراهم میکند. با این وجود اطلاعات کمی درباره اثرات استفاده از این مواد بر روی خصوصیات فیزیکوشیمیایی برای آنزیم لاکتاز متصل شده مجود دارد. نتایج آنزیم متصل شده به نانو ذرات از جمله اندازه ذرات، پتانسیل زتا، خصوصیات سینتیکی، دما وpH و پایداری، قابلیت بازیابی فعالیت کاتالیستی و تغییرات ساختار ثانویه پروتئین تعیین گردید. در اثر تثبیت نمودن، مواد پایداری کلوئیدیخود را حفظ نموده و در ساختار ثانویه آنزیم تثبیت شده تغییری ایجاد نگردید و آنزیم فعالیت کاتالیستی بسیار عالی از خود نشان داد. آنزیم تثبیت شده به راحتی از محیط واکنش جدا گردیده و به صورت مکرر مورد استفاده قرار گرفت بطوری که 78 % فعالیت بعد از 5 بار استفاده حفظ گردید. این نتایج نشان داد که نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده با گروههای کربوکسیلی را میتوان به عنوان یک سیستم آنزیمی ساده و موثر با حفظ پایداری آنزیم در نظر گرفت

Keywords:

آنزیم لاکتاز , تثبیت , حامل , نانوذرات