استفاده از نانوذرات در افزایش دوام تیرهای بتنی در شبکه های توزیع

یکی از عوامل عدم پایایی بتن شرایط پیرامونی نامناسب مانند وجود سولفاتها و نمکها در پیرامون سازه بتنی و کافی نبودن و متراکم نبودن بتن پوشش روی میلگردها، عدم حفاظت مناسب در دوره بهرهبرداری و نگهداری ، خوردگی فولاد به سبب نفود مواد شیمیائی مضر در سازه های بتن فولادی می باشد. زنگ زدگی و خوردگی آرماتورها در بسیاری از تیرهای بتنی در خطوط توزیع نیروی برق بعد از گذشت چند سال باعث خم شدن و سقوط تیر برق می شود که مشکلات زیادی را به دنبال خود خواهد داشت. پژوهشگران ایرانی با استفاده از کاتالیزور سبز و غیر خورنده هتروپلی اسید موفق به انجام فرآیندهای ضدآب کردن مصالح ساختمانی با بازده بسیار خوبی شدند. آنان در این فرآیند از نوع خاصی از پلیمر ارگانوسیلیکون در ابعاد نانو به عنوان پوشش ضدآب استفاده کردند و شرایط بهینه این فرآیندرا با طراحی آزمایش به روش سل-ژل به دست آوردند. می توان از این پوشش ضد آب نانو در کاهش خوردگی های آرماتورهای تیرهای بتنی برق به منظور افزایش عمر مفید و کاهش هزینه و خطراتاحتمالی ناشی از سقوط آنها استفاده کرد.

Keywords:

فناوری نانو , کاتالیزور غیر خورنده هتروپلی اسید , ضدآب کردن تیرهای بتنی , رزین اپوکسی , آب گریزی بتن , افزایش عمر تیر بتنی