بررسی بهره وری آب در چهار توده یونجه

ارزش اقتصادی آب و رابطه آن با عملکرد، سبب استفاده از گیاهان مقاوم به خشکی و دارای بهره وری آب بالاتر جهت کاهش هزینه های آبیاری و افزایش سطح قابل کشت در مناطق خشک و نیمه خشک می شود. به منظور بررسی بهره وری آب در یونجه ، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصافی با چهار تکرار در بهار سال زراعی ۱۳۸۴ در مزرعه موسسه تحقیقات ،ثبت و گواهی بذر و نهال کشور به مرحله اجرا گذاشته شد. چهار سطح رطوبت خاک در کرت های اصلی شامل تیمارهای 25%،50%،75% و 100% ظرفیت زراعی می باشند. به کرت های فرعی چهار تیمار شامل توده های یونجه یزدی، اراکی، فائو و UN 1755 اختصاص داده شد . نتایج به دست آمده نشان داد که کلیه صفات مورد بررسی تحت تاثیر رطوبت خاک و نوع توده یونجه قرار داشتند . تیمار رطوبت خاک با ظرفیت زراعی 100% با عملکرد کلی 3856 Kg/ha در بالاترین گروه و تیمار رطوبت خاک با ظرفیت زراعی 25% و عملکرد کلیKg/ha 783 در پایین ترین گروه قرار داشت . اثر این تیمار روی بهره وری فیزیکی آب به صورت عکس بود، بطوریکه در رطوبت خاک کمتر بیشترین بهره وری آب دیده می شد. توده های یونجه نیز از لحاظ عملکرد و بهره وری فیزیکی آب متفاوت بودند. به طوریکه ارقام فائو و اراک با کمترین عمکرد بیشترین بهره وری را در مصرف آب نشان می دادند. همچنین نسبت برگ به ساقه در این دو توده بالاتر می باشد.نتایج نهایی نشان داد که با کاهش رطوبت خا ک، به ازای هر واحد آب مصرفی ، عملکرد بیشتری مورد انتظار است، ولی عملکرد کلی کاهش می یابد. با این حال عملکرد بهینه همراه با بهره وری نسبتا خوب در سطح 75% ظرفیت زراعی دیده می شود.

Keywords:

آبیاری , یونجه , عملکرد