مقایسه شاخص های سودمندی کشت مخلوط سورگوم و یونجه در تولید علوفه

این آزمایش از بهار سال زراعی ١٣٨١ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی کرج صورت پذیرفت . تیمار های کشت مخلوط سورگوم و یونجه با نسبتهای 50%:5%، 75%:25% و 25%:75% به اضافه شاهد کشت خالص سورگوم ، کشت خالص یونجه و نیز شاهد آیش ، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به مدت سه سال کشت شد ند. در سال اول در مجموع گیاهان همراه بر روی یکدیگر اثر آنتاگونیستی داشته و موجی کاهش LER به کمتر از واحد شدند . در سال دوم نیز وضعیت LER تقریبًا از همان روند سال اول پیروی نمود . در سال سوم به طور کلی کشت مخلوط نسبت به تک کشتی برتری داشت که مبین ارزش افزوده کشت مخلوط به لحاظ مصرف زمین می باشد . وجود مقادیر بالاتر از یک ضریب ازدحام نسبی در این تحقیق برای کلیه سال ها ، از بروز رقابت بین گونه ای شدید میان یونجه و سورگوم حکایت داشت . یونجه در سال اول انجام آزمایش در کلیه ترکیب های تیماری گونهمغلوب و سورگوم غالب بود . در سال دوم نیز این روند تا نسبت اختلاط 1:1 یونجه و سورگوم حفظ شد . اما در سال سوم با افزایش سهم سورگوم در مخلوط ، از غالبیت این گیاه کاسته شد و در عوض به غالبیت یونجه اضافه گردید . تیمار یونجه ٧٥ % + سورگوم ٢٥ % در سال سوم که در عملکرد علوفه دارای بیشترین مقدار LER بود ، پایین ترین مقدار شاخص رقابت را به خود اختصاص داد . به این ترتیب با اطمینان خاطر می توان اذعان داشت که تیمار ٣ به ١ یونجه / سورگوم بالاترین صلاحیت را جهت انتخاب به عنوان تیمار برتر دارا بود.

Keywords:

سورگوم , یونجه , کشت مخلوط علوفه , شاخص های ارزیابی کشت مخلوط