اثرمحلول پاشی روی، آهن، بور و ترکیبات آن ها بر خصوصیات کمی گلرنگ

به منظور بررسی اثر عناصر غذایی کم مصرف برروی خصوصیات کمی گلرنگ ، آزمایشی در قالب طرح بلو ک کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در مزرعه سد سیستان دانشگاه زابل در سال ۱۳۸۳ اجرا شد. تیمارها شامل آهن (Fe)، روی (Zn)، بور (B) ، ترکیبات دوتایی این عناصر به صورت (B+Zn) ،(Fe+B) ،(Fe+Zn) و تیمار شاهد بود . این محلول پاشی در دو مرحله قبل از گلدهی و بعد از گرده افشانی و میزان مصرف آهن، روی و بور به ترتیب با غلظت های 4، 3 و 2 در هزار می باشد. نتایج نشان داده است که صفات مورفولو ژیک، عملکرد دانه ، عملکرد کاه و کلش و شاخص برداشت به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها افزایش یافته به طوری که بیشترین عملکرد دانه ، عملکرد کاه وکلش، ارتفاع گیاه ، وزن هزاردانه و تعداد شاخه های فرعی مربوط به تیمار آهن ، بیشترین تعداد شاخه فرعی از فرعی ، تعداد طبق و وزن دانه مربوط به تیمار روی و از نظر تعداد دانه تیمار تر کیبی بور + آهنبیشترین را دارا بوده و تیمار شاهد کمترین میزان را به خود اختصاص داده است . بیشترین و کمترین شاخص برداشت به ترتیب به تیمار های شاهد و آهن تعلق دارد.

Keywords:

گلرنگ , محلول پاشی , عناصرریزمغذی , عملکرد دانه