اثرات تنش خشکی برروی عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب در سویا

برای بررسی اثرات محدودیت آبی برروی عملکرد، اجزای عملکرد وکارایی مصرف آب دو رقم سویا در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگا ه تبریز، آزمایشی با طرح اسپیلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ١٣٨٣ انجام شد. کرتهای اصلی به چهار تیمار آبیاری پس از 3±60، 3±80، 100±3 و 3±120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تیمارهای I1 تا I4) و کرتهای فرعی به دو رقم سویا (هاک و زان ) اختصاص یافت . نتایج نشان میدهد که میانگینهای گره های حامل نیام، تعداد نیام، تعداد دانه در بوته و وزن دانه برای سطح آبیاری I1 تقریبا برتر از کلیه سطوح آبیاری دیگر بود . تمامی صفات مذکور با افزایش تنش آبی کاهش یافتند . وزن صد دانه رقم زان بیش تر از رقم هاک بود، اما رقم هاک تعداد گر ه های حامل نیام، نیام در بوته و دانه در بوته نسبتا بیشتر، و در نتیجه عملکرد دانه بیشتری تولید کرد . مقایسه کارایی مصرف آب عملکرد بیولو ژیک در تیمار آبیاری I1 و I2 در مقایسه با تیمار های آبیاری I3 و I4 بیانگر این واقعیت است که اگر چه تولید ماده خشک در تیمار های آبیاری I1 و I2 بالاتر بوده، اما به دلیل مصرف آب زیاد در این تیمارها، کارایی مصرف آب در آن ها کاهش یافته است . بالا بودن عملکرد دانه در رقم هاک به علت بالا بودن کارایی مصرف آب عملکرد دانه در این رقم بوده که تحمل رقم هاک را به تنش خشکی نشان میدهد.

Keywords:

اجزای عملکرد , تنش حشکی , عملکرد , سویا و کارایی مصرف آب