اثر کاهش سطح برگ گندم روی عملکرد و انتقال مجدد کربن و نیتروژن در شرایط تنش خشکی

کاهش سطح برگ گیاهان در شرایط کمبود آب می تواند از طریق کاهش تعرق و افزایش ذخیره رطوبت در خا ک، از کاهش عملکرد جلوگیری نماید . تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر کاهش سطح برگ در زمان و شدتهای مختلف و مصرف ک ود نیترو ژنه در شرایط تنش خشکی روی عمل کرد دانه، درصد پروتئین دانه و انتقال مجدد از ساقهبه دانه انجام گردید . بدین منظور آزمایشی بصورت فا کتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در ٣ تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران انجام شد . تنش خش کی از مرحله آبستنی از طریق قطع آبیاری آغاز شد . تیمار های آزمایش شامل تیمار برگزدایی در 4 سطح (بدون برگزدایی، برگزدایی با حفظ برگ پرچم در مرحله آبستنی، برگزد ایی با حفظ برگ پرچم در مرحله گرد ه افشانی و برگزدایی کامل در مرحله آبستنی ) و تیمار کودی در دو سطح (مصرف ٢٥٠ کیلو گرم کود اوره در مرحله ساقه دهی و بدون مصرف ک ود اوره ) بود. نتایج آزمایش نشان داد برگزدایی موجب افزایش میزان انتقال مجدد و کاهش درصد پروتئین دانه گر دید در حالیکه تاثیری روی عم کرد دانه نداشت و نیز کود نیتر وژنه موجب افزایش درصد پروتئین دانه شد . با توجه به زمان اجرای تیمارها که بعد از شکل گیری اجزای عملکرد می باشد ونیز افزایش انتقال مجدد مواد از ساقه به دانه نظر می رسد بروز پدیده جبران موجب عدم تغییر عمل کرد می شود ، لذا در شرایط فوق حذف برگ های کم بازده می تواند موجب کاهش اتلاف آب گردد بدون اینکه عملکرد کاهش یابد.

Keywords:

انتقال مجدد , برگزدایی , تنش خشکی , گندم , عملکرد