بررسی تغییرات پرولین آزاد کالوسهای نخود (Cicer arietinum L. ) در مرحله خوسرمائی

خوسرمائی از جمله مکانیزم هایی است که به دلیل ایجاد تغییرات مختلف فیزیولو ژیکی و بیوشیمیائی باعث حفاظت سلول در برابر آسیب های ناشی از انجماد می شود. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر فرآیند خوسرمائی بر محتوای پرولین آزاد کالوسهای حاصل از دوژنوتیپ متحمل (MCC283 و MCC252) و یک ژنوتیپ حساس به سرمای (MCC505) نخود انجام گرفت . بر این اساس پس از القای کالوس با استفاده از ریز نمونه محور جنینی در محیط کشت پایه MS با ترکیب هورمونی 0/25 میلی گرم در لیتر BA و 0/75 میلی گرم در لیتر 4,2-D بهترین کالوسهای بدست آمده به مدت سه هفته در دمای ٤ درجه سانتی گراد تیمار شدند . در ادامه میزان پرولین کالوسها با گذشت 6، 12، 24، 72، 96 و 120 ساعت و هم چنین در روز آخر (روز ٢١) خوسرمائی همراه با شاهد با استفاده از روش صفر نژاد و همکاران(١٩٩٦ ) استخراج شد . نتایج ارزیابی میزان پرولین آزاد حا کی از افزایش معنی دار آن در ژنوتیپ های متحمل نسبت به ژنوتیپ حساس بود گرچه در ژنوتیپ حساس MCC505 طی زمان های اولیه خوسرمائی میزان پرولین افزایش یافت ولی با گذشت زمان کاهش معنی داری در میزان آن مشاهده شد و در انتهای دوره خوسرمایی اختلاف فاحشی نسبت به دو ژنوتیپ متحمل نشان داد . بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که بنظر می رسد بتوان از پرولین آزاد به عنوان مارکر بیوشیمیائی در به گزینی ارقام متحمل و حساس به سرما استفاده نمود.

Keywords:

نخود , کالوس , خوسرمائی , پرولین آزاد