ارزیابی عملکرد و تحمل به تنش کم آبی در ژنوتیپ های موفق پنبه

تنش خشکی بعنوان مهم ترین تنش غیر زیستی نقش مهمی در کاهش تولید محصول گیاهان زراعی در جهان دارد . از این روی اصلاح ارقام متحمل به کم آبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . در این تحقیق ٥ ژنوتیپ برتر انتخابی از آزمایشات قبلی ، بصورت استریپ پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی ، در سه تکرار و در دو سال و در دو منطق ه هاشم آباد و ناحیه انبارالوم گرگان مورد ارزیابی قرار گرفتند. تیمار آب یاری بعنوان فاکتور افقی با سه سطح (بدون آبیاری = I0، یکبار آبیاری = I1، آبیاری متعارف = I2) و فا کتور فرعی (عمودی) شامل ٥ سطح (ژنوتیپ ها) بوده است . تجزیه واریانس مرکب داد ه ها اختلاف معنی داری را بین ژنوتیپ ها از نقطه نظر عمل کرد, تعداد قوزه , تعداد و طول شاخه های رویا و وزن قوزه نشان داد . تنش آبی سبب کاهش تعداد شاخه های زایا ، کاهش وزن قوزه ، کاهش عملکرد، کاهش ارتفاع و افزایش زودرسی گردید . ارقام Siokra و Tabladila به ترتیب برای شرایط تنش شدید و تنش نسبی مناسب تشخیص داده شدند.

Keywords:

پنبه , تنش , کم آبی , ارقام متحمل , عملکرد