بررسی اثر تراکم بوته و الگوی کاشت بر اجزای عملکرد دانه و عملکرد نخود دیم

جهت بررسی اثر تراکم بوته و الگوی کاشت بر اجزای عملکرد و عملکرد دانه نخود سفید دیم توده محلی گریت، آزمایشی در سال زراعی 85-1384 در یک مزرعه دیم واقع در شهرستان نورآباد استان لرستان انجام گرفت. این تحقیق به صورت کرت های یک بار خرد شده(اسپیلت پلات) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل فاصله بین ردیف کاشت 20، 30 و 40 سانتی متر به عنوان عامل اصلی و فاصله روی ردیف 8، 13، 17 و 22 سانتی متر به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند . صفات ماده خشک کل، تعداد بوته در مترمربع، تعداد غلاف در بوته ، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت مورد اندازه گیری قرار گرفت. در بین اجزای عملکرد، صفت تعداد غلاف در بوته متغیرترین جز عملکرد بود، که عملکرد دانه را تحت تاثیر خود قرار داد، در حالیکه وزن صد دانه تحت تاثیر الگوی کاشت قرار نگرفت . نتایج به دست آمده نشان داد که تغییر الگوی کاشت و در نتیجه تغییر تعداد بوته در واحد سطح(تراکم)، اثر معنی داری بر اجزای عملکرد و در مجموع بر تولید ماده خشک کل و عملکرد دانه داشت، به طوری که در تراکم های 62/5 بوته در مترمربع با الگوی کاشت a1b1 (فاصله بین ردیف 20 سانتی متر و روی ردیف 8 سانتی متر) بالاترین عملکرد دانه به مقدار 2498 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بنابراین الگوی کاشت a1b1 در شرایط دیم منطقه نتیجه بهتری حاصل نمود.

Keywords:

نخود دیم- الگوی کاشت , تراکم بوته , اجزای عملکرد و عملکرد دانه