برآورد بازده ژنتیکی شاخص برداشت و درصد کلروفیل درژنوتیپ های کلزای بهاره (Brassica napus L.)

تنوع ژنتیکی در میان ارقام رویشی و علوفه ای کلزا، منبع با ارزش بالا را برای اصلاح نباتات فراهم می کند، از طرفی داشتن اطلاعات لازم در رابطه با وراثت پذیری صفات در به نژادی این گیاه بسیار حائز اهمیت است. تخمین وراثت پذیری برای تشخیص ارزش نسبی گزینش بر مبنای فنوتیپ مفید است. هنگامی که در کنار وراثت پذیری بازدهی ژنتیکی هم در نظر گرفته شود، با اطمینان و اعتماد بیشتری می توان مواد ژنتیکی را گزینش نمود. در این تحقیق برآورد سود ژنتیکی برخی صفات فیزیولوژیک با اهمیت گیاه کلزا بهاره مطالعه شد تا در برنامه های بعدی اصلاحی مورد استفاده قرار گیرد ، 17 ژنوتیپ کلزای بهاره در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی درسه تکرار و در نیمه اسفند 1386 ، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کشت شدند. مراقبت های زراعی لازم شامل کنترل آفات، امراض و علف های هرز و آبیاری منظم مطابق معمول انجام شد . یادداشت برداری و اندازه گیری صفات شاخص برداشت و درصد کلروفیل انجام گرفت . تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها، تنوع ژنتیکی معنی داری را برای این صفات در بین ژنوتیپ ها نشان داد. ابتدا به روش بورتن ( 1952 ) ضرایب تنوع فنوتیپی، ژنوتیپی و محیطی و همچنین پبشرفت ژنتیکی محاسبه گردید و به روش آلارد ( 1960 ) بازدهی ژنتیکی برای شاخص برداشت 42/91 و درصد کلروفیل 17/58 برآورد شد.

Keywords:

ژنوتیپ , بازدهی ژنتیکی , شاخص برداشت , درصد کلروفیل و کلزا