مطالعه ژنتیکی ریزش بذر در ژنوتیپ های کلزای پاییزه (Brassica napus L.) در شرایط دیم کرمانشاه

با افزایش جمعیت جهان و ارتقای سطح زندگی، تولید روغن های خوراکی نیز افزایش یافته است. کلزا یکی از دانه های روغنی خوراکی و صنعتی با اهمیت در جهان به شمار می رود. ریزش غلاف یکی از محدودیت ها و مشکلات اساسی کشت کلزا در سراسر جهان می باشد. به منظور مطالعه تنوع برای مقاومت به ریزش بذر در ژنوتیپ های گیاه کلزا، آز مایشی با 16 ژنوتیپ کلزا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در شرایط دیم انجام شد . پس از کشت و مراقبت های زراعی لازم، در زمان مناسب ارزیابی برای ریزش بذر انجام شد . نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ژنوتیپ بر روی ریزش بذر معنی داری نمی باشد ولی آزمون دانکن اختلاف معنی داری را بین ژنوتیپ ها نشان داد به طوری که ژنوتیپ شماره 15 کمترین (6/5 درصد) و ژنوتیپ شماره 7 بیشترین (20/1) درصد ریزش را به خود اختصاص دادند . در کل نتیجه گیری شد که در شرایط دیم تنوع ژنتیکی کمی بین ژنوتیپ ها برای مقاومت به ریزش بذر وجود دارد.

Keywords:

ریزش بذر , کلزای بهاره و شرایط دیم