میترا وندا - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهرکرد
سعدالله هوشمند - استادیار دانشگاه شهرکرد

به منظور برآورد برخی پارامترهای ژنتیکی کنترلکننده عملکرد و صفات مرتبط در گندم دوروم از تلاقیهای دایآلل کامل 7 ژنوتیپ استفاده گردید. این مطالعه در سال زراعی 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 2 تکرار اجراگردید. نتایج تجزیه واریانس حاکی از وجود تفاوتهای معنیدار بین ژنوتیپها برای کلیه صفات مورد مطالعه بود. آزمون مقدماتی مدل جینکز- هیمن بیانگر صادق بودن فرضیات مدل برای شاخص برداشت، تعداد دانه در گیاه، تعداد دانه در سنبله اصلی، تعداد دانه در سنبله فرعی، طول پدانکل و عملکرد دانه در بوته بود . در صفات روز تا رسیدگی و روز تا گلدهی با حذف یک والد فرضیات مدل صادق شدند . با توجه به برآورد میانگین درجه غالبیت و نتایج تجزیه و تحلیل گرافیکی، صفات روز تا رسیدگی، روز تا گلدهی و تعداد دانه در سنبله اصلی تحت کنترل غالبیت نسبی ژن و صفات طول پدانکل، تعداد دانه در سنبله فرعی، تعداد دانه در گیاه، وزن دانه در سنبله اصلی، عملکرد دانه در بوته و شاخص برداشت تحت کنترل اثرات فوقغالبیت ژن بود . میزان وراثت پذیری عمومی از 0/49 ((تعداد دانه در سنبله فرعی) تا 0/93 (تعداد دانه در سنبله اصلی) بود و وارثت پذیری خصوصی از 0/19 (تعداد دانه در سنبله اصلی) تا 0/70 (روز تا گلدهی) ارزیابی شد.

اثر ژن، وراثت پذیری، گندم دوروم، عملکرد و اجزای عملکرد و دای آلل