اثر نیتروژن و کمپوست بر میزان و الگوی باندی پروتئین گندم نان (Triticum aestivum L.)

تغییرات پروتئین و الگوی باندی پروتئین ها روی ژل پلی اکریل آمید در مراحل مختلف رشد رویشی و بذر گندم رقم شیراز تحت تیمارهای سطوح مختلف کود نیتروژن و کمپوست ضایعات شهری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر وزن هزار دانه در سطوح 80 و 160 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و سطح 60 تن در هکتار کمپوست می باشد. بیشترین میزان پروتئین برگ در مراحل مختلف رشد رویشی، مربوط به تیمار 80 کیلو گرم نیتروژن در هکتار و سطح صفر کمپوست و در بذر مربوط به سطح 60 تن در هکتار کمپوست در سطوح مختلف نیتروژن می باشد. از طرفی میزان پروتئین و گلوتن بذر هیچ تفاوت معنی داری را بین سطوح مختلف نیتروژن و کمپوست نشان نداد. با بررسی الگوی باندی پروتئین ها در مراحل مختلف رشد رویشی تنها در مرحله ظهور خوشه در سطح 80 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در تمام سطوح کمپوست به خصوص در سطح 60 تن در هکتار، غلظت باندی با وزن ملکولی 50 کیلو دالتون (باند مرتبط به آنزیم روبیسکو) افزایش نشان داد. از طرفی الگوی باندی پروتئین های محلول در آب بذر (آلبومین و گلوبولین) تفاوت باندی نشان ندادند. بر اساس نتایج، جهت دستیابی به حداکثر میزان پروتئین بدون تغییر در وزن هزار دانه وگلوتن بذر با توجه به مخاطرات مصرف زیاد کود نیترون برای خاک و آب های سطحی، میزان 80 کیلو کود نیتروژن در هکتار پیشنهاد می گردد و نیازی به مصرف بیشتر کود نیتروژن نیست.

Keywords:

گندم نان , پروتئین بذر , الگوی باندی , آلبومین و گلوبولین