اثر تنش خشکی بر شاخص های رشد، عملکرد اندام هوایی و اسانس بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)

به منظور ارزیابی مقاومت گیاه دارویی بادرنجبویه ،(Melissa officinalis L.)، به تنش خشکی و بررسی تاثیر تنش خشکی بر شاخص ها ی رشد ، این تحقیق در شرایط مزرعه در شهرستان کرج اجرا شد. آزمایش به صورت بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار با تیمارهای T1 (بدون تنش)، T2 (هشتاد درصد ظرفیت زراعی)، T3 ا (60% ظرفیت زراعی)، T4 ا (40% ظرفیت زراعی) و T5 ا (20% ظرفیت زراعی) انجام گرفت. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که تجمع ماده (dm) خشک پس از دریافت 552 درجه روز رشد، حداکثر افزایش را داشت و حداکثر تجمع 650 گرم در متر مربع در روز بود. حداکثر شاخص سطح برگ (lai) در این گیاه در شرایط بدون تنش خشکی به دست آمد . همچنین مشخص گردید که این گیاه دارای شاخص سطح برگ مطلوب می باشد . گیاه در شرایط بدون تنش حداکثر سرعت رشد (cgr) را داشته و با افزایش شدت تنش رطوبتی سرعت رشد گیاه کاهش یافت . همچنین تاثیر تنش خشکی بر عملکرد اندام هوایی ، عملکرد اسانس ، درصد اسانس ، عملکرد برگ و ساقه در سطح یک درصد معنی دار بود . مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که بیشترین عملکرد اندام هوایی را تیمار T1 (بدون تنش) با میانگین 6469 کیلوگرم در هکتار و بیشترین عملکرد اسانس را تیمار T3 ا (60% ظرفیت زراعی ) با میانگین 12/970 کیلو گرم در هکتار داشت . بالاترین درصد اسانس را تیمارهای T5 ا (20% ظرفیت زراعی) و T4 ا (40% ظرفیت زراعی ) به ترتیب با میانگین 0/3012 و 0/2813 درصد داشتند. آزمایش نشان داد که تیمارهای متوسط تنش خشکی برای بادرنجبویه مناسب می باشد.

Keywords:

بادرنجبویه , تنش خشکی , شاخص رشد , اندام هوایی و اسانس