اثر میزان و نحوه مصرف سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم برنج

به منظور بررسی میزان و نحوه مصرف سولفات روی بر برخی از خصوصیات زراعی مرتبط با عملکرد دانه برنج آزمایش مزرعه ای به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال 1386 انجام شد. تیمارها شامل میزان روی در چهار سطح (صفر، 15، 30 ، 45 کیلوگرم در هکتار از منبع سولفات روی ) که به عنوان عامل اصلی و نحوه مصرف در چهار سطح ( 1- مصرف خاک، 2- خاک + محلول پاشی، 3- استارتر، 4- محلول پاشی) به عنوان عامل فرعی و رقم در دو سطح (هیبرید بهار 1 و طارم محلی) به عنوان عامل فرعی فرعی بود. نتایج نشان داد که میزان ونحوه مصرف روی بر برخی از خصوصیات زراعی همچون درصد باروری خوشه، تعداد پنجه بارور و طول خوشه تأثیر معنی داری داشت به طوری که میزان مصرف روی موجب افزایش درصد باروری خوشه و تعداد پنجه بارو ر گردید . بر اساس مقایسه میانگین بیشترین درصد باروری خوشه و تعداد پنجه بارور با مصرف 15 و 30 کیلوگرم سولفات روی در هکتار به دست آمد . صفت طول خوشه نیز با نحوه مصرف روی تفاوت معنی داری نشان داد به طوری کهتیمار استارتر بیشترین اثر را روی این صفت داشت. بر اساس نتایج میزان و نحوه مصرف روی بر عملکرد و تعداد دانه در خوشه تأثیر معنی داری نشان نداد.

Keywords:

برنج , روی , محلول پاشی , عملکرد دانه و تعداد پنجه