بررسی اثر تنش خشکی روی جوانه زنی ژنوتیپ های مختلف جو

تنش خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای محدود کننده تولیدگیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک است. ازاین رو شناسایی ارقام تحمل کننده خشکی نقش مهمی را در برنامه های اصلاحی جو به عهده دارد. هدف از این مطالعه بررسی واکنش ارقام متحمل به تنش های اسمزی در مرحله جوانه زنی و گیاهچه ای و شناسایی صفاتی است که می توانند به انتخاب ارقام متحمل به خشکی کمک کنند، ژنوتیپهای مورد بررسی در این مطالعه واکنشهای متفاوتی نسبت به تنش خشکی ایجاد شده توسط پلی اتیلن گلیکول (PEG) در آزمایشگاه نشان دادند. در مطالعه حاضر اثرات تنش خشکی در 2 سطح تنش و شاهد روی جوانه زنی 22 ژنوتیپ جو به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار مورد بررسی قرارگرفت. در سطح تنش ، برای ایجاد تنش در مرحله جوانه زنی و گیاهچه ای از PEG6000 با پتانسیل اسمزی 0/1MPa استفاده شد . نتایج نشان داد که ژنوتیپ های مقاوم به خشکی درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی بیشتری داشتند اما سرعت جوانه زنی و طول ریشه چه نسبت به تغییرات پتانسیل اسمزی حساستر از درصد جوانه زنی بود. مقایسه میانگین شاخص تنش جوانه زنی (GSI) نشان داد که ژنوتیپ های شماره 1 و 4 از نظر این شاخص بهتر بودند

Keywords:

جو , تنش خشکی , پلی اتیلن گلیکول و شاخص تنش جوانه زنی