اثر زمان قطع آبیاری آخردوره رشد برکمیت، کیفیت وسیلوپذیری چغندرقند

در اکثر مناطق از جمله کرمانشاه در زراعت چغندرقند ، آبیاری آخر فصل رشد زودتر از معمول قطع می شود و همین امرسبب ایجاد تنش خشکی در چغندرقند می گردد. با توجه به اینکه در شهریور و مهر ماه نیز افزایش عملکرد ریشه وجود دارد ، ممکن است تنش در انتهای دوره رشد چغندرقند باعث کاهش وزن ریشه وکیفیت چغندرقند گردد. به منظور بررسی این موضوع ، پژوهشی طی سالهای 84-1383 در ایستگاه تحقیقاتی ماه یدشت کرمانشاه انجام شد. در این تحقیق تیمارهای قطع آبیاری از دهم شهریور تا بیستم مهر ماه به فاصله هر 10 روز اعمال گرد ید. همچنین وضعیت سیلو پذیری در کنار مزرعه به مدت 10، 20 و 30 روز پس از برداشت نیز بررسی شد . تیمارهای قطع آبیاری به عنوان عامل اصلی وتیمارهای دوره سیلو در کنارمزرعه بعنوان عامل فرعی درنظر گرفته شد . نتایج نشان داد که تیمار قطع آبیاری در دهم شهریور با 42/41 تن کمترین عملکرد ریشه و تیمار قطع آبیاری در بیستم مهر ماه با 50/96 تن در هکتار بالاترین عملکرد ریشه را داشت . روند تغییرات عملکرد ریشه نشان داد که هر چه آبیاری دیرتر قطع گردد عملکرد ریشه افزایش می یابد. تیمار سی روز سیلو (نگهداری چغندرقند در کنار مزرعه با پوشش بقایای چغندرقند ) در این آزمایش باعث کاهش وزن ریشه تا حدود 28/5 درصد گردید. روند تغییرات درصد قند دراثر اعمال تیمار قطع آبیاری و سیلودر کنار مزرعه چندان قابل ملاحظه نبود . بنابراین انجام آبیاری تا پایان فصل رشد ودر صورت امکان تحویل چغندرقند بلافاصله پس از برداشت، مطلوب ترخواهد بود.

Keywords:

قطع آبیاری , آخر دوره رشد , سیلو پذیری و چغندرقند