اثر کنترل تلفیقی علفهای هرز بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ذرت (Zea mayes L.)

به منظور بررسی اثر کنترل تلفیقی (مکانیکی- شیمیایی ) علفهای هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت ، آزمایشی در سال 1386 در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان به صورت اسپلیت پلات با 3 تکرار اجرا شد . در این آزمایش خاک ورزی با 5 سطح (شیار ساز + تیغه شمش یری، شیارساز+ تیغه سر نیزهای، شیارساز+ تیغه پنجه غازی، شیارساز به تنهایی و بدون عملیات خاک ورزی) به عنوان عامل اصلی و سمپاشی با 3 سطح (نواری ، کامل و بدون سمپاشی ) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد . در این تحقیق تأثیر فاکتورهای خاک ورزی و سمپاشی و اثرات متقابل آنها بر وزن خشک علفهای هرز در واحد سطح و عملکرد و اجزای عملکرد ذرت مورد اندازه گیری قرار گرفت . اثر سمپاشی بر عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیکی ، شاخصبرداشت، وزن هزار دانه و تعداد دانه در ردیف معنی دار بود ، اما اثر معنی داری بر تعداد ردیف دانه در بلال و ارتفاع ساقه نداشت . اثر خاک ورزی فقط بر شاخص برداشت معنیدار بود، ولی مقایسه میانگینها نشان داد که، استفاده از تیغه سرنیزهای نسبت به سایر تیمارها برتری داشت و علاوه بر افزایش عملکرد ذرت، باعث کاهش وزن خشک علفهای هرز شد. اثر متقابل تیمارهای خاکورزی و سمپاشی نشان داد که تیمار تیغه سرنیزهای- سمپاشی نواری نسبت به سایر تیمارها برتری داشت و نسبت به تیمار بدون خاکورزی- بدون سمپاشی، باعث کاهش وزن علفهای هرز و افزایش عملکرد و شاخص برداشت شد.علفهای هرز در واحد سطح و عملکرد و اجزای عملکرد ذرت مورد اندازه گیری قرار گرفت . اثر سمپاشی بر عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیکی ، شاخص

Keywords:

ذرت , علفهای هرز , خاکورزی , سمپاشی , عملکرد و اجزای عملکرد