محمد یزدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد
همت اله پیردشتی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمد علی اسماعیلی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمد علی بهمنیار - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

به منظور بر رسی اثرات کودهای آلی ، شیمیایی، باکتری های حل کننده فسفات و محرک رشد بر جذب عناصر غذایی کم نیاز ذرت سینگل گراس 604 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 1386 در قالب کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. عامل اصلی در سه سطح شامل 1- کود دامی (به میزان بیست تن در هکتار)، 2- کود سبز (به میزان پانزده تن در هکتار ) و 3- شاهد (بدون استفاده از کود آلی ) و عامل فرعی در هشت سطح شامل : 1- NPK (بر اساس عرف زارع )؛ 2- NPK + باکتری های حل کننده فسفات (PSM) + باکتری های افزاینده رشد گیاه PGPR +PSM +N50%P 50%K -5 ؛PGPR + PSM+N50% PK -4 ؛PGPR+PSM +NP50%K -3 ؛(PGPR) ؛ PSM +NK -7 ؛PGPR +PK -6 و PGPR+PSM -8 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که مصرف کودهای آلی(دامی و سبز) تاثیر معنی داری بر غلظت منگنز، مس، روی و آهن دانه ایجاد نکرده اند . با کاربرد باکتری های محرک رشد حل کننده فسفات و محرک رشد در کرت هایی که 50 درصد کود فسفر کاهش داده شده نسبت به کرت هایی که نهاده کافی به همراه این باکتری ها مصرف شده اند میزان روی و آهن به طور معنی داری افزایش یافت . افزایش غلظت روی در اندام های هوایی با مصرف کود سبز و باکتری محرک رشد ، نسبت به کرت های با نهاده کافی و کود بیولوژیک بیشتر بود . همچنین میزان غلظت آهن در دانه ذرت در کرت هائی که 50 درصد کود فسفر و کود بیولوژیک مصرف شد، نسبت به شاهد (عدم تلقیح) به طور معنی داری افزایش یافت.

کود بیولوژیک، ذرت، عناصر کم نیاز، کود سبز و کود دامی