بررسی اثر تنش کم آبی بر خصوصیات کمی و کیفی ذرت سیلویی و مقایسه آن با شرایط دیم در منطقه رشت

برنامه ریزی آبیاری برای افزایش تولید و بالا آوردن راندمان آبیاری در منطقه رشت بعلت تغییرات شرایط اقلیمی سالهای اخیر از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور بررسی تاثیر تنش رطوبتی بر عملکرد ذرت علوفه ای سینگل کراس 704 ، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 86-1385 درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان با چهار سطح تیمار و سه تکرار به اجرا گذاشته شد . تیمارهای آزمایشی شامل دیم (I0)، و 100 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس (I1)، و 75 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس (I2) و 50 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس به عنوان آبیاری کامل (I3) بودند. نتایج نشان داد که (I3) در مقایسه با (I0) موجب افزایش معنی دار عملکرد علوفهتر و خشک، ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد برگ ، وزن خشک بلال ، وزن خشک برگ ، وزن ساقه، درصد پروتئین و درصد فیبر خام گردید، افزایش تنش رطوبتی به غیر از درصد پروتئین که سیر صعودی داشت ، موجب کاهش معنی داری در بقیه صفات مذکور شد البته وزن خشک بلال تحت تأثیر تنش رطوبتی قرار نگرفت . عملکرد علوفه تر و خشک به دست آمده از تیمارهای I2 ،I1 ،I0 و I3 به ترتیب 44373، 50773، 62720 و 66987 و 15334/4، 15953/8، 18612/5 و 20111/4 کیلوگرم در هکتار بود. دراین تحقیق مشاهده شد که با افزایش تنش کم آبی عملکرد علوفه تر بطور معنی داری کاهش یافت. تجزیه کیفی علوفه خشک نشان داد که افزایش تنش رطوبتی باعث افزایش درصد پروتئین و کاهش درصد فیرخام گردید. میزان درصد پروتئین و فیبر خام در تیمارهای I2 ،I1 ،I0 و I3 به ترتیب 7/4، 7/2، 5/8، و 5/7 و 40/99، 40/34، 42/77 و 41/69 درصد بود . نتیجه کلی این تحقیق حاکی از این اس ت که ، مدیریت آبیاری در کشت ذرت علوفه ای در منطقه رشت با کاهش تنش رطوبتی تا 75 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس خاک، می تواند باعث بهبود عملکرد علوفه و پروتئین شود.

Keywords:

تنش کم آبی , عملکرد ذرت علوفه , رطوبت قابل دسترس و درصد پروتئین