بررسی رشد وعملکرد دانه ارقام گندم نان (Triticum aestivum L.) در شرایط تنش رطوبتی در منطقه باجگاه استان فارس

رشد و نمو غلات تحت تاثیر مستمر شرایط محیطی از جمله میزان رطوبت ، حرارت، تابش، مواد غذایی و گازهاست. تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده رشد و عملکرد گیاهان زراعی است که از طریق کاهش سطح برگ و تسریع پیری آن، کاهش ماده خشک تولیدی و عملکرد دانه و اجزای عملکرد را سبب می شود. به منظور بررسی پاسخ ارقام مقاوم و حساس به خشکی گندم نان (Triticum aestivum) به شرایط تنش خشکی و آبیاری مطلوب، آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی 1384 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ش یراز طراحی و اجرا شد . این پژوهش در قالب دو آزمایش مجزا (آبیاری و دیم) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار انجام شد. پیش از انجام آزمایش اصلی، در یک مقایسه یک ساله مزرعه ای ، رقم های 21 و قدس به عنوان ارقام مقاوم به تنش خشکی ، رقم رحیم با توانایی مقاومت متوسط و ارقام بزوستایا و اکوا به عنوان ارقام حساس به تنش خشکی تعیین شده بودند . نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش رشد ارقام ، ارتفاع بوته ها و میزان زیست توده تولیدی می شود ، به نحوی که میانگین کلیه صفات اندازه گیری شده در شرایط تنش خشکی کاهش بارزی را نشان دادند . بعلاوه، تنش خشکی با کاهش چشمگیر میانگین عملکرد دانه و اجزای عمکرد همراه بود . ژنوتیپ های قدس و 21 با د اشتن اجز ای عملکرد نسبتاً مطلوب، بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند و رقم اکواکمترین عملکرد دانه را تولید کرد. این نتایج حساسیت رقم اکوا به شرایط تنش رطوبتی را تایید کرد.

Keywords:

گندم نان , تنش خشکی , ژنوثیپ , عملکرد و اجزای عملکرد دانه