اثر مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم دیم در سطوح مختلف نیتروژن در منطقه باجگاه استان فارس

در راستای بررسی تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد گندم دیم تحت مدیریتهای متفاوت بقایای گیاهی و سطوح مختلف کود نیتروژن ، آزمایشی در اراضی ایستگاه تحقیقات زراعی دانشکده کشاورز ی دانشگاه شیراز انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل باقی گذاشتن مقادیر صفر (R1) و 50 (R2) و 100 (R3)، درصد وزنی بقایای سال قبل و کاربرد صفر (N1) و 100 (N2) و 200 (N3) کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره بود . این آزمایش در قالب طرح کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد در تیمارهای R3× N3 به دست آمد. بین R1 و R2 از نظر عملکرد تفاوت معنی داری وجود داشت، و سطوح مختلف کود نیتروژن نیز از این نظر دارای تفاوت معنی داری بودند. اثر بقایای گیاهی بر تعداد سنبله در متر مربع معنی دار نگردید ، ولی بین سطوح مختلف کود نیتروژن از این نظر تفاوت معنی داری مشاهده شد. اثرهای اصلی بقایا و نیتروژن بر تعداد دانه در سنبله معنی دار گردید. اثر بقایای گیاهی بر تعداد سنبلک در سنبله معنی دار نشد ، ولی سطوح مختلف کود نیتروژن دارای اثر معنی داری براین جزء عملکرد بودند. درک عمیق برهمکنش بقایای گیاهی و کود نیتروژن بر عملکرد گندم دیم احتیاج به پژوهشهای تکمیلی در گیاهان زراعی مهم دارد.

Keywords:

گندم دیم , بقایای گیاهی , نیتروژن , عملکرد دانه و اجزای عملکرد