نسرین مظفری - استادیار دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

درباره ی خلقت انسان در ادیان و ادوار مختلف و اساطیر گوناگون از ملل متفاوت دنیا در طول تاریخ روایتهای گوناگونی نقل شده است ولی با همه ی تفاوت همگی مبنای مشترکی دارند و آن این است که شروعداستان آفرینش را با اندکی تفاوت خلقت زن و مرد دانسته اند.در این راستا فرهنگ هندی و ایرانی به عنوانیک کهن الگوی تاریخی نگاه خاص خود را دارند.در این مقاله با دستمایه از کتاب مهابهاراتا به عنوان الگویفرهنگ هند و شاهنامه به عنوان نماد آیین ایرانی اسلامی نگاه آنان به طور گذرا بررسی شده است .با این که -در نهایت هر دو کتاب چه از وجه مثبت و چه منفی از زن تصویری دو چهره ارایه می نمایند که این دوچهرگی در مهابهاراتا چشمگیر تر است.این که این دو چهرگی چه قدر متاثر از دوران خاصی از تاریخ بودهاست یا نه نفس حماسه سرایی این دو اثر دو چهرگی زن را بدین گونه پدیدار ساخته است خود پژوهش دیگر می طلبد.

زن، شاهنامه مهابهاراتا، فرهنگ هندی و ایرانی ـ اسلامی