امیر فرحناکی - کارشناسی ارشد دانشکده تحصیلات تکمیلی دانشگاه آزاد اسلامی

اکثر شاعران در سرودههایشان تا حدودی به مسائل مختلف اجتماعی عصر خود پرداخته و یا به آن اشااره ای داشاته انادشعر اجتماعی ریشه در حس و دردمندی اجتماعی و بشری دارد و از زمانهای دور شناخته شده بود؛ ولی اینگونه از شعردر نیمه نخست سده بیستم گسترده شد. شاعران عرب نیز چون به واقعیتهای جامعه خود پس از سدهها واماندگی پایبردند؛ در ساختن جنبش نو شرکت جستند و احساسات میهنپرستانه فراگیر آنها را برانگیخت که بیماریهای جامعه رابا سرودههای خود درمان کنند. این پژوهش به بررسی اشعار اجتماعی ایلیا ابوماضی شاعر معاصار لبناانی و دیادگاه وینسبت به انسان می پردازد. این مقاله در خلال بررسی زمینهها و مضامین اجتماعی اشعار این شاعر به ایان نتیهاه مایرسد که مضامین و عناصر اجتماعی نظیر: انسان آزادی اجتناب از غربزدگی و مبارزه با فقر محاور ساروده هاا ی وی راتشکیل داده است.

ایلیا ابوماضی، شعر اجتماعی، انسان اخلاق و فقر آزادی