مجتبی گلی آیسک - عضو هیئت علمی تمان وقت سازمان سما

نماز، امانت عشق الهی است که سالکان را به سوی رستگاری و عرفان رهنمونمیسازد. یک برنامهی کامل جسمی و روحی برای تعالی انسانیاست که میخواهد به خویشتن حقیقی خویش دستیابد. در نماز عاشقانه، نمازگزار از یکسو ریشه در خاک دارد و از سوی دیگر سر بر آسمانعشق میساید. در این پژوهش ابتدا ریشه و معنای واژهی نماز را بررسیکرده و سپس نماز را از دید متون صوفیانه و عارفانه به چالش می-کشیم. در ضمن، نماز عاشقانه را در ادبیات فارسی مورد بحث قرار داده و در پایان، نماز و جایگاه آن را در قرآن کریم ارزیابی میکنیم. با رجوعبه آیات شریفهی قرآن، برخی از همسانهای نماز عبارت است از: رفتار، زندگی، مرگ، اجابت امر خدا، مشورت، نیکی، صدقه، وفای به عهد، امر به معروف و نهی از منکر، صبر، زکات، و انفاق.

نماز، نماز عاشقانه، قرآن، صلوه، زکات