بررسی فقهی نسب در باروری های پزشکی

بارداری بدون مقاربت جنسی منشأ اثرات فقهی و حقوقی است. جهت تعیین روش های مشروع آن ادلهای از آیات و روایات که بر جواز تلقیح مصنوعی دلالت می کنند ، اقامه شده است. در مقابل گروهی هم برحرمت آن به آیات و روایاتی استناد کرده اند. یکی از این روش های باروری های پزشکی آن است که نطفه ازمنی مرد و تخمک همسرش تشکیل می شود ولی نطفه در رحم زنی دیگر قرار داده می شود و آن زن آن طفلرا به دنیا می آورد. در مورد انتساب طفل به صاحب نطفه ظاهراً اختلافی وجود ندارد اما درباره انتساب طفل بهمادر و اینکه مادرش چه کسی باشد اختلاف نظر وجود دارد. گروهی از فقها مادر را صاحب تخمک می دانند ،گروهی زنی را که بچه را دنیا می آورد مادر می دانند و گروه سوم هردو را مادر به حساب می آورند.

Keywords:

باروری پزشکی , نسب