نرگس زمانی گندمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده هنر و رسانه دانشگاه پیام نور تهران، شرق

در پژوهش حاضر علت شناسی انتخاب رنگ های کاشیکاری های مسجد شیخ لطف الله اصفهان، یکی از مساجد دوره صفویهبه عنوان نمونه پژوهش، بررسی شده است. با توجه به وجود بینش عرفانی مبتنی بر رنگ و نور، حکمت اشراق و اعتقاد حکمابه آفرینش مبتنی بر ارکان اربعه، در دوران صفویه هر کدام از رنگ های کاشیکاری ها، نمادی از عالم وجود و روایتگر عالمیدیگر و نمادین ترین تمثیل در تجلی کثرت در وحدت هستند. لاجوردی نیل به روحانیت و عقل را زنده می کند و یادآورخاطرات ازلی از حق و عالم مثل است. زرد نماد درایت و عشق بسیار است؛ این دو رنگ در مسیر رسیدن به گنبد جای خود رابه فیروزه ای و نخودی می دهند. فیروزه ای عمیق تر از لاجوردی و نماد فرح و رضایت از پروردگار و نخودی نماد خاکساری بندهاست. در نهایت این رنگها در مرکز گنبد به رنگ سفید می رسند که تمثیلی از وحدت و نور محض است.

رنگ، کاشیکاری، مسجد شیخ لطف الله، عصر صفوی