الهام ناصر - کارشناسی ارشد عرفان اسلامی مدرس دانشگاه پیام نور

عارفان برای بیان رابطهی میان انسان و خدا از اصطلاح وصل بهره جستهاند که به معنای وحدت با حقیقت است، بین انسانبه عنوان مهمترین آفریدهی خداوند سبحان،با خدا علاوه بر رابطهی آفریدگاری و افرینندگی دو نوع ارتباط اساسی دیگر نیزبرقرار است: ارتباط کلامی یا شفاهی که از طریق وحی و دعا صورت میگیرد. ارتباط غیر کلامی و غیر شفاهی که در قالبآیات و نشانههای آفریننده بروز و ظهور مییابد. عرفای اسلامی کمال بندگی، غایت دینداری و مطلوبترین نوع رابطهی میانانسان با خدا را به واسطهی عشق و بندگی عاشقانه میدانند که عزت نفس، مناعت طبع و آزادگی از بندگی غیر و نفسحیوانی از نتایج آن است.

انسان، خدا، وصل، رابطهی عاشقانه