ترسیم دنیای نکوهیده در قرآن و تجلی آن در نهج البلاغه

از آن جا که یگانه راه نیل به سعادت و مأوا گرفتن در جوار رضوان الهی، از متن دنیا می گذرد، شناخت مختصات وادی دنیا وشیوه ی بهره گیری بهینه از مواهب آن، ضروری می نماید؛ و بدیهی است که بهترین راه کسب این شناخت، همانا تمسک بهمبانی نورانی دین مبین اسلام و به ویژه تد بر در زلال معارف قرآن کریم و نهج البلاغه است. بر اساس این معارف ناب، اگر بهدنیا به دید آیتی از آیات خداوند نگریسته شود و به عنوان ابزار آبادانی سرای آخرت، به خدمت در آید، سرایی است ستوده؛اما اگر غایت آفرینش تص ور گشته و همه ی هم انسان را به خود معطوف دارد، سرایی است نکوهیده. قرآن و نهج البلاغه بهشایستگی به توضیح مفهوم و تبیین ویژگی های متفاوت این دو سیمای دنیا، پرداخته اند؛ که لعب، لهو، تکاثر و تفاخر، درتوصیف دنیای نکوهیده، آمده است.

Keywords:

قرآن کریم , نهج البلاغه , دنیای ستوده , دنیای نکوهیده