آذر زارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده علوم قرآنی زاهدان
ولی الله حسومی - استادیار دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه سیستان و بلوچستان

حدیث مهم ترین منبع دریافت آموزه های دینی پس از قرآن کریم بوده که معارف آن تشنگان را سیراب می سازد وضرورت پرداختن به حدیث ، مردم را به فراگیری و کند و کاو حفظ و نشر، و بیش از آن به درایت، تشویق می نماید.مقاله حاضر به روش توصیفی – تحلیلی دیدگاه علامه طباطبایی در تفسیر المیزان را راجع به گونه شناسی احادیثجعلی بررسی می کند و نتیجه می گیرد که جعل حدیث با اهداف خاصی بوده و از علائم بارز احادیث جعلی ، مخالفت باقرآن می باشد که در عرضه بر قرآن هرگز با کتاب و آیات الهی سازگاری ندارد و ارتکاب معصیت را برای پیامبران نسبتداده اند در حالی که این خلاف سخن قطعی قرآن است و از موارد دیگری که احادیث جعلی را مشخص می سازد و دربرخی از احادیث وارده در تفسیر المیزان مشاهده می شود ، ناسازگاری با مسلمات تاریخ و سنت و شخصیت امامان است .علامه بسیاری از این موارد را در تفسیر خود روشن ساخته و به مخالفت با آن می پردازد

علامه طباطبایی ، المیزان ، جعل ، حدیث