یعقوب کرمی پور - دانشجوی دکتری جامعه شناسی مسائل اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
منصور حقیقتیان - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
رضا اسماعیلی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

امروزه اجماع جهانی ، درمورد مشارکت همگانی درمدیریت بخش عمومی ، تصمیم گیری و سیاست گزاری هاوهمینطورطرح ها وبرنامه ریزی های شهری ، حاصل شده است . سازمانهای بین المللی مانند سازمان ملل ، اژانس جهانیسازمان ، USAID اژانس ملل متحد برای توسعه همگانی ، BID مسکن ، بانک جهانی ، بانک اینتر امریکن توسعههمگی مدافع مشارکت همگانی درتعیین سرنوشت هرجامعه ای میباشند . تاکنون ، OCDE همکاری اقتصادی وتوسعهصفحات بسیاری ، صرف توجیه وتعریف برنامه ریزی مشارکتی انهم با وجود شرایط شکننده وناکافی مشارکت شهرونددرسیاست گزاریهای کشورهای سرمایه داری پیرامونی ، گشته است . در جوامع درحال توسعه ای که نظام اقتصاد بازارشان باجوامع سرمایه داری مرکزی تفاوت ها ساختاری – تاریخی دارد ؛ تفاوتها ئی که میتوان انرا بفرض ، بصورت انکشاف سرمایهداری در یک وضعیت توسعه نیافه تعریف نمود ؛ تفاوت هائی که بعلت وجود وضعیت های اضطراری در ابعاد مختلف زندگیاجتماعی اقتصادی ، عملکرد بازاردراین جوامع را متفاوت با جوامع سرمایه داری مرکزی مینماید . وجود این ویژگیهایساختاری تاریخی ، یا به بیانی دیگربقای توسعه نیافته گیهای عمدتا اقتصادی اجتماعی ، موجب تدوام گرایش به تمرکزءهرزمان بیشتر در قلمروجغرافیائی کشور میشود .در این مقاله سعی شده با تکیه بر جهانی شدن به بررسی سیاسیت های شهرها در مواجه با سرمایداری اندیشیده و راه حل ها ارائه شود.

برنامه ریزی شهری وجهانی شدن (گلوبالیزاسیون )، مرده ریگ موروثی، رویاروئی گلوبالیزاسیون، جهانی شدن وقدرت